ارغوان

ارغوان در تمام فصل ها تو بهار هستی ارغوان تو رنگ نمیبازی همشه همین رنگی همین رنگ مست کننده  همین شراب دوستی که آدم را با خود میبرد؛ تو مستی ارغوان مرا نیز مست کردی  مرا که خرد مطلق بودم مستیت سرایت می کند  حال  هر دو مست این عالم فارغ از تمام آرزوهایمان   تمام گریه هایمان و خنده هامان در مسیری که نمیدانیم به کدام سمت می رود گام برمیداریم  و غمگین نیستیم و از تمام این لحظات خاطراتخوب داریم بدون هیچ حسادت و بغض و ریایی ارغوان بهار فصلیست که تو می آوری