آ مثل باران

هعیییییی... راستش اصلا دست ودلم به نوشتن نمیره! دلمون پوسید چشممون به آسمون خشک شد آبان هم داره تموم میشه  

پس این بارونی که عاقبت باید بزنه کی میزنه خسته شدیم  هی برگای درختا زرد میشن میمونن روشون انگار خشک شدن انگار نه انگار که پاییزه نارنجی نمیشن اصلا! ما هم شیشه هارو پاک نمیکنیم که بارون بیاد زحمت شستنشو بکشه،  دیگه این روزا از پنجره بیرون معلوم نیست خاک و غبار گرفته همه جا! مردم همه مریض شدن شغلما تلخن چون بارون نخوردن دیگه خاصیت ندارن!  از یه طرف  مریضا اون ور عاشقا حتی ما تنها ها هم خسته ایم چشمون خشک شده کی میباره پس؟

حالا سوال اینه که امید داشته باشیم یا چی؟