تقسیم تنهایی

با اینکه همیشه گقتم تنهایی را دوست دارم اما انکار نمیکنم که شب هایی مثل شب های پاییز که هوا زود تاریک می شود دلم میخواست مسیر بازگشت پیاده به خانه را کسی کنارم باشد تا بیشتر احساس امنیت کنم دوست داشتم وقتی در ذهنم هزار انتخاب وجود دارد یک نفر باشد که به انتخاب کردنم قطعیت بدهد از ته دل می خواهم کسی باشد که شب های بی خوابی من او هم بی خواب باشد و با هم از خواب هایی که در بیداری  دیدیم صحبت کنیم با اینکه همیشه گفتم تنهایی را دوست دارم اما دلم می خواست یک نفر باشد که به اندازه من همیشه گفته باشد تنهایی را دوست دارد  آنوقت هر دو خواهیم فهمید تقسیم تنهایی چقدر خوب است و خاصیت عشق این است 

همین

قرار یار

نمیدانم توی شهر دیگه آسمون اینقدر آبی هست یا هوا اینقد سبک و مطبوع باید سفر کنم ببینم تنها چیزی که میدونم اینه که تو شهرای دیگه اگه دلت خواست بری حافظیه باید چندین ساعت تو راه باشی و این دلیل من هست برای سفر نکردن از شهر خودم اینجا میشه سه سوته به حافظ رسید این بهترین مزیتشه!

هو معکم

هُوَ الَّذِی خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ فِی سِتَّةِ أَیَّامٍ ثُمَّ اسْتَوَىٰ عَلَى الْعَرْشِ ۚ یَعْلَمُ مَا یَلِجُ فِی الْأَرْضِ وَمَا یَخْرُجُ مِنْهَا وَمَا یَنْزِلُ مِنَ السَّمَاءِ وَمَا یَعْرُجُ فِیهَا ۖ وَهُوَ مَعَکُمْ أَیْنَ مَا کُنْتُمْ ۚ وَاللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِیرٌ 

 

  او کسی است که آسمانها و زمین را در شش روز [= شش دوران‌] آفرید؛ سپس بر تخت قدرت قرار گرفت (و به تدبیر جهان پرداخت)؛ آنچه را در زمین فرو می‌رود می‌داند، و آنچه را از آن خارج می‌شود و آنچه از آسمان نازل می‌گردد و آنچه به آسمان بالا می‌رود؛ و هر جا باشید او با شما است، و خداوند نسبت به آنچه انجام می‌دهید بیناست!

 Sura Surat Al-Ĥadīd (The Iron) - سورة الحدید  

 (Sura 57, Aya 4)

دقت کنید که هر جا جا که باشید او با شماست پس چرا هنوز نگرانید؟ 

بعد از آخرین اشتباه

بعد از فهمیدن آخرین اشتباه خوب است که اواسط پاییز باشد باشد وسط برگریزان زیر باران تنها باشی بدون هیچ چشم جستجو گری  کلاهت را سرت کنی و بگذاری آسمان تمام اشتباهت را بشوید خوب است اواسط آبان باشد که هوا زیاد سرد نشده غروب باشد غروب طولانی راه بروی جاده تمام نشود خسته ات شود در آخر راه وقتی غروب تمام شد خوب است یک کلبه باشد که در آن فقط یک بخاری و یک پتو است زیر پتو بروی و به اشتباه فکر نکنی به تمام راه درستی که آمدی فکر کنی ...   

م مثل کودک

زنگ خانه به صدا در اومد درو باز کردم دیدم دختر کوچیک همسایس سلام کردم سلام کرد  با حالت سر گردانی 

گفت: آی کلید خونه پریسا اینا رو داری 

گفتم:نه 

گفت : أه -با حالتی از روی درماندگی-

پرسیدم: حالا واسه چی ؟ 

جواب داد: آخه مامانش رفته بیرون درو روش قفل کرده حالا نمیتونه بیاد تو راهرو بازی کنه 

گفتم :خب حالا مامانش میاد درو باز میکنه 

گفت: نه حالا ما خودمون یه جوری باچنگال بازش میکنیم 

چیزی نگفتم با تعجب نگاه کردم اینجوری0_o 

گفت: خب حالا تو خودت نمیای بازی کنی 

گفتم :نه من کار دارم باید خونرو مرتب کنم

گفت خب چرا مامانت مرتب نمی کنه ؟ 

چیزی نگفتم خندیدم 

گفت آاااااااای تو رو خدا بیاااا دیگه-کاملا لوس - 

منم گفتم نمیام -باقاطعیت- (اگه یه ذره دیگه اصرار کرده بود میرفتم) 

گفت خیلی خب و رفت 

در آخر یادم رفت ازش بپرسم چرا فک کرده ما کلید خونه بقیه همسایه ها رو داریم ولی یادم رفت

پایان  

دلم میخواس اون لحظه بهش میگفتم که کار خاصی تو خونه ندارم و میتونم بیام بازی ولی امان از حرف مردم آخه دلم نمیخواد کسی فکر کنه هنوز بچم اگر چه خودم دلم میخواد همیشه بچه بمونم 

عاشق عدد وارقام

دیشب توی پارک چن تا پسر بچه دیدم تصمیم گرفتن بازی کردنشو تماشا کنم چون یکی از تفریحات سالممه مشغول حرف زدن با هم بودن یکیشون میگفت "ما ماشینمون شاسی بلنده خیلی عالی کولر میزنی هم خراب نمیشه" یکی دیگشون میگفت "ما سانتافه داریم سانتافه بهتر از ماشین شماس" خلاصه باد! از بحث ماشین رفتن تو بحث بابا یکیشون میگفت "بابای من کشتی گیره  قهرمانه گوانجو شده" اون یکیم گفت "بابای تو که چیزی نیس اگه بابای منو ببینی میترکی"! 

به صورت یک 'من دو نقطه خط'  بهشون نگاه میکردم تو راه برگشت به خونه داشتم فکر میکردم که فقط آدم بزرگا نیستن که عاشق عدد و ارقامن  بعدم فکر کردم که شاید بهتره منم با یه دسته پرنده برگردم به سیارم ولی سیارم رو یادم نمیاد شاید چون منم خیلی زمینی شدم! 

نگارشم هنوزم ضعیفه